مجموعه سه جلدی تاریخ ایران باستان، یکی از کامل‌ترین و طولانی‌ترین کتاب‌ها در زمینه‌ی ایران پیش از اسلام است که در آن بیانِ تاریخ از 2225 سال پیش از میلاد و از دوره ی سومری‌ها و اکدی‌ها آغاز گشته و تا پایان روزگار اشکانیان، پایان می‌یابد متأسفانه عمر نویسنده کفاف نداده تا با بیان دوره‌ی ساسانیان کتاب را تکمیل نماید. نویسنده‌ی این کتاب، میرزا حسن‏خان پیرنیا (مشیرالدوله)، از مردان خوش‌نام مشروطه بود که هم‏زمان با پادشاهى رضا شاه پهلوى مانند بسیارى دیگر از رجال شایسته‌ی ملى، از سیاست کناره گرفت و خانه‌نشین شد. این گوشه‌نشینى و ثبات پدیدآمده در کشور، موجب شد که او تاریخ ایران باستان را بنویسد.

ایرانیان ازدیربازشادمانی راازنعمت های پروردگارمی شمردندوتاتوانسته اندبه انگیزه های مختلف برای وصول به شادی به برگزاری جشن اهتمام داشته اند.جشن هاوآیین هایی گذشته بسیاردرایران قدیم وجودداشته که هریک درموقعی مشخص ازسال برگزارمی شد.وروداسلام به ایران واسلام پذیری ایرانیان هرگزبه معنای کنارنهادن این رسوم، باهمه ارزش های مثبت ومنفی تاریخ باستانی آن نبود