رابین شارما در کتاب راهبی که فراری‌اش را فروخت، سعی دارد دریچه‌ای از بعد برتر وجودمان را برایمان بشکافد، دریچه‌ای که در 24 ساعت شبانه روز یا حتی شاید در همه‌ی عمر، لحظه‌ای هم به آن توجه نداشته باشیم، غافل از اینکه فقط اوست که می‌ماند. بیش از ده سال پیش، کتابی چاپ شد که از آن زمان تاکنون، زندگی میلیون‌ها نفر را دگرگون کرده است.
کتاب همه چیز به فنا رفته؛ کتابی درباره‌ی امید نوشته مارک منسون، درباره چیزهایی سخن می‌گوید که در حال نابودی هستند. منسون در این کتاب به اضطراب‌ها و نگرانی‌هایی پرداخته که در لایه لایه زندگی‌های ما نفوذ کرده و گریزی از آن دیده نمی‌شود. در این کتاب، مارک منسون (Mark Manson) با حس شوخ‌طبعی لطیفی که از مشخصه‌های بارز قلم اوست، سعی دارد به جای ارائه نتیجه‌گیری و پاسخ‌های قطعی و متعصبانه، سؤالات درست را برای شما مطرح کرده و نتیجه‌گیری را بر عهده خودتان می‌گذارد.
در کتاب بازگشت به آینده : زندگی‌نامه ایلان ماسک نوشته اشلی ونس می‌خوانیم که چه طور ایلان ماسک از چهار بار ورشکستگی و یک خطر مرگ نجات پیدا کرد و چطور هم‌زمان مدیر عامل دو شرکت پیشرو در تکنولوژی است.
مجموعه سه جلدی تاریخ ایران باستان، یکی از کامل‌ترین و طولانی‌ترین کتاب‌ها در زمینه‌ی ایران پیش از اسلام است که در آن بیانِ تاریخ از 2225 سال پیش از میلاد و از دوره ی سومری‌ها و اکدی‌ها آغاز گشته و تا پایان روزگار اشکانیان، پایان می‌یابد متأسفانه عمر نویسنده کفاف نداده تا با بیان دوره‌ی ساسانیان کتاب را تکمیل نماید. نویسنده‌ی این کتاب، میرزا حسنخان پیرنیا (مشیرالدوله)، از مردان خوش‌نام مشروطه بود که هم‌زمان با پادشاهى رضا شاه پهلوى مانند بسیارى دیگر از رجال شایسته‌ی ملى، از سیاست کناره گرفت و خانه‌نشین شد. این گوشه‌نشینى و ثبات پدیدآمده در کشور، موجب شد که او تاریخ ایران باستان را بنویسد.
مرگ ایوان ایلیچ داستان یک قاضی صاحب منصب روسی را نقل می‌کند که از قشر مرفه و خوشگذران زمان خویش محسوب می‌شود، اما بر اثر بیماری اندک اندک به خود می‌آید و این سرآغاز معرفتی جدید برای وی می‌شود تولستوی به جای اینکه داستان ایوان ایلیچ را با زندگی او آغاز کند، با مرگ او آغاز می‌کند و با زندگی او پایان می‌دهد.
غرور و تعصب از عاشقانه‌های کلاسیک جین آستین، نویسنده مشهور انگلیسی را همین یک ساعت پیش تمام کردم. بعد از چند روز سر و کله زدن با این رمان خارجی، حال به این نکته می‌اندیشم که نویسنده در کتاب تا چه مقدار از دقت، چهره فرهنگی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کرده را به تصویر بکشد.
