Your cart is currently empty!
Category: مواد غذایی
-

لوبیا قرمز و خواص و مضرات آن برای سلامتی (قسمت اول)
خواص لوبیا قرمز
لوبیای قرمز (kidney bean) یکی از انواع رایج لوبیا است و به جهت شباهت ظاهری آن در شکل و رنگ به کلیه،به نام لوبیا کلیوی نامگذاری شده است.
لوبیا قرمز ممکن است با لوبیاهای دیگری که به این رنگ هستند، از جمله لوبیای آزوکی اشتباه گرفته شود. این لوبیا به رنگ قهوه ای مایل به سرخ است
و زمانی که پخته می شود، طعم و مزه ملایمی دارد. در هنگام پخت، به راحتی طعم و مزه هر گونه ادویه را به خود جذب می کند.
آنها حاوی مقدار زیادی اسید فولیک، کلسیم کربوهیدرات، فیبر و پروتئین هستند
که جزء سایر مواد مغذی ضروری برای عملکرد مناسب بدن می باشند.
طبع لوبیا قرمز گرم و تر است.
یکی از فواید آن اینست که ادرار آور است و موجب افزایش ادرار می شود.
همچنین برای درمان بیماریهای دستگاه ادراری مصرف آن توصیه می شود.
برای درمان سنگ کلیه لوبیا قرمز بخورید.
از خواص آن اینست که سینه و ریه را نرم میکند و همچنین آب را از بدن خارج میسازد.
مقوی قلب است.
باعث تحریک نیروی جنسی می گردد.
جالب است بدانید قاعده اور بودن جزو فواید آن است.
یکی از فواید آن خاصیت ضد سرطانی است.
برای رفع بیماریهای قلبی از این نوع لوبیا استفاده کنید.
رودهها را تمیز میکند.
یکی دیگر از مهمترین خاصیت های آن کاهش فشار خون و درمان یبوست است.
منبع: طبنا
-

خواص لپه
خواص لپه
همشهری آنلاین: لپه منبع غنی فیبر است به همین دلیل برای کاهش کلسترول خون و کاهش بیماریهای قلبی – عروقی توصیه میشود.
لپه از گروه حبوبات، یک گیاه دولپهای است و در خانواده نخود جای میگیرد.
میدانید که حبوبات ارزش غذایی بسیار بالایی دارند و مناسبترین جایگزین برای گوشت هستند
زیرا علاوه بر پروتئین، مقداری نشاسته هم دارند. بنابراین هم انرژی بدن را تامین میکنند و هم پروتئین مورد نیاز را به مصرفکننده میرسانند.
مواد مغذی لپه
* هر واحد غذایی آن که حدود یک فنجان نپخته است، معادل یک واحد گوشت یعنی 60 تا 90 گرم وزن دارد.
بیشترین ارزش غذایی حبوبات به پروتئینشان بازمیگردد و برای افرادی که دچار سوءتغذیه هستند، کودک یا سالمندند یک انتخاب مناسب تلقی میشوند.
با خوردن هر 100 گرم لپه 22 گرم پروتئین تامین میشود بنابراین کسانی که گوشت نمیخورند،
بهتر است که آن را به عنوان یکی از اعضای خانواده حبوبات با برنج مخلوط و آن را مصرف کنند.
* از نظر انرژی یک واحد غذایی لپه پخته، حدود 231 کیلوکالری انرژی و 16 گرم پروتئین دارد.
* لپه منبع خوب ویتامین B١، B۶ و اسیدفولیک نیز میباشد
البته به شرطی که خیلی پخته نشود چون ویتامینهای گروه B در برابر حرارت ناپایدارند.
* جالب است بدانید که این گیاه از منابع گیاهی کلسیم نیز هست به طوری که با خوردن 100 گرم از آن حداقل 60 میلیگرم کلسیم تامین میشود البته این مقدار جذب پایینتری دارد اما برای آنهایی که شیر و لبنیات نمیخورند یک عادت غذایی مناسب تلقی میشود.
لپه و بیماریهای قلبی عروقی
* لپه منبع غنی فیبر است به همین دلیل برای
کاهش کلسترول خون و کاهش بیماریهای قلبی – عروقی توصیه میشود.
* عامل دیگری که باز هم ماده غذایی را در کاهش بیماریهای قلبی – عروقی و تنظیم فشارخون برجسته میسازد،
وجود پتاسیم است.
به طوری که هر واحد آن حدود 710 میلیگرم پتاسیم دارد. در مقابل پتاسیم، مقدار سدیم لپه کم است و
به همین خاطر به افراد فشارخونی خوردن آن توصیه میشود.
* لپه مانع از ایجاد پلاک در رگهای خونی میشود از این رو به حفظ سلامت قلب کمک میکند.
لپه و کمخونی فقر آهن
لپه از نظر مواد معدنی منبع خوب آهن بوده و برای افرادی که کمخون هستند، ماده غذایی مناسبی به حساب میآید. مصرف هر پیمانه از آن، 14درصد نیاز روزانه بدن به آهن را تامین میکند.
لپه و سلامت دستگاه گوارش
همانطور که ذکر شد لپه منبعی غنی از فیبر است به همین دلیل برای پیشگیری از یبوست توصیه میشود و احتمال ابتلا به بیماریهای روده را کاهش میدهد و در کاهش وزن نیز موثر است.
لپه و بیماری دیابت
آخرین تحقیقات انجامشده بیانگر این است که لپه حاوی کلسیم و منیزیم و اسید چرب است و از این لحاظ برای بیماران دیابتی فوقالعاده عالی است. این گیاه موجب میشود که کلیههای این بیماران خوب کار کند و چون حاوی آنتیاکسیدان نیز هست برای کاهش فشارخون بالا بسیار خوب و مفید است.
گفتنی است کربوهیدرات و پروتئین موجود در حبوبات باعث میشوند فرد دیابتی مدت زیادی در طول روز احساس سیری کند و به سراغ مواد شیرین نرود.
همچنین این ماده غذایی دارای فیبر بالایی است و میتواند جایگزین خوبی برای نان و برنج باشد، البته هنگام طبخ نباید خیلی زیاد پخته شود.
لپه در مقایسه با سایر حبوبات
بهتر است این گیاه در برنامه غذایی هفتگی حداقل یکی، دو بار مصرف شود. یکی از ویژگیهای بارز این گیاه در مقایسه با دیگر حبوبات این است که سریع پخته میشود.
البته این گیاه هم مانند سایر حبوبات نفاخ است اما چون پوست آن گرفته میشود به مراتب نفخش کمتر از سایر حبوبات بوده و خیلی نیاز به خیساندن ندارد اما افرادی که احساس میکنند با مصرف آن دچار نفخ میشوند، بهتر است آن را خیسانده، آب آن را دور بریزند و بعد آن را به غذایشان اضافه کنند.
-

آشنایی با خواص لپه
خواص لپه:
همشهری آنلاین: لپه منبع غنی فیبر است به همین دلیل برای کاهش کلسترول
خون و کاهش بیماریهای قلبی – عروقی توصیه میشود.
لپه از گروه حبوبات، یک گیاه دولپهای است و در خانواده نخود جای میگیرد. میدانید
که حبوبات ارزش غذایی بسیار بالایی دارند و مناسبترین جایگزین برای گوشت هستند
زیرا علاوه بر پروتئین، مقداری نشاسته هم دارند. بنابراین هم انرژی بدن را تامین میکنند
و هم پروتئین مورد نیاز را به مصرفکننده میرسانند.
مواد مغذی لپه
* هر واحد غذایی لپه که حدود یک فنجان نپخته است، معادل یک واحد گوشت یعنی 60 تا 90 گرم وزن دارد.
بیشترین ارزش غذایی حبوبات به پروتئینشان بازمیگردد و برای افرادی که دچار سوءتغذیه هستند،
کودک یا سالمندند یک انتخاب مناسب تلقی میشوند.
با خوردن هر 100 گرم لپه 22 گرم پروتئین تامین میشود بنابراین کسانی که گوشت نمیخورند، بهتر است
که لپه را به عنوان یکی از اعضای خانواده حبوبات با برنج مخلوط و آن را مصرف کنند.
* از نظر انرژی یک واحد غذایی لپه پخته، حدود 231 کیلوکالری انرژی و 16 گرم پروتئین دارد.
* لپه منبع خوب ویتامین B١، B۶ و اسیدفولیک نیز میباشد البته به شرطی که خیلی پخته نشود
چون ویتامینهای گروه B در برابر حرارت ناپایدارند.
* جالب است بدانید که لپه از منابع گیاهی کلسیم نیز هست به
طوری که با خوردن 100 گرم از آن حداقل 60 میلیگرم کلسیم تامین میشود
البته این مقدار جذب پایینتری دارد اما برای آنهایی که شیر و لبنیات نمیخورند یک عادت غذایی مناسب تلقی میشود.
لپه و بیماریهای قلبی عروقی
* لپه منبع غنی فیبر است به همین دلیل برای کاهش کلسترول خون و کاهش بیماریهای قلبی – عروقی توصیه میشود.
* عامل دیگری که باز هم لپه را در کاهش بیماریهای قلبی – عروقی و تنظیم فشارخون برجسته میسازد، وجود پتاسیم است.
به طوری که هر واحد آن حدود 710 میلیگرم پتاسیم دارد. در مقابل پتاسیم، مقدار سدیم لپه کم است
و به همین خاطر به افراد فشارخونی خوردن آن توصیه میشود.
* لپه مانع از ایجاد پلاک در رگهای خونی میشود از این رو به حفظ سلامت قلب کمک میکند.
لپه و کمخونی فقر آهن
لپه از نظر مواد معدنی منبع خوب آهن بوده و برای افرادی که کمخون هستند،
ماده غذایی مناسبی به حساب میآید. مصرف هر پیمانه لپه، 14درصد نیاز روزانه بدن به آهن را تامین میکند.
لپه و سلامت دستگاه گوارش
همانطور که ذکر شد لپه منبعی غنی از فیبر است به همین دلیل برای پیشگیری از یبوست توصیه میشود
و احتمال ابتلا به بیماریهای روده را کاهش میدهد و در کاهش وزن نیز موثر است.این یکی از خواص لپه است
لپه و بیماری دیابت
آخرین تحقیقات انجامشده بیانگر این است که لپه حاوی کلسیم و منیزیم و اسید چرب است و از این لحاظ برای بیماران دیابتی فوقالعاده عالی است.
لپه موجب میشود که کلیههای این بیماران خوب کار کند و چون حاوی آنتیاکسیدان نیز هست برای کاهش فشارخون بالا بسیار خوب و مفید است.
گفتنی است کربوهیدرات و پروتئین موجود در حبوبات باعث میشوند فرد دیابتی مدت زیادی در طول روز احساس سیری کند و به سراغ مواد شیرین نرود.
همچنین لپه دارای فیبر بالایی است و میتواند جایگزین خوبی برای نان و برنج باشد، البته هنگام طبخ نباید خیلی زیاد پخته شود.
لپه در مقایسه با سایر حبوبات
بهتر است لپه در برنامه غذایی هفتگی حداقل یکی، دو بار مصرف شود. یکی از ویژگیهای بارز لپه در مقایسه با دیگر حبوبات این است که سریع پخته میشود.
البته لپه هم مانند سایر حبوبات نفاخ است اما چون پوست آن گرفته میشود به مراتب نفخش کمتر از سایر حبوبات بوده و خیلی نیاز به خیساندن ندارد
اما افرادی که احساس میکنند با مصرف لپه دچار نفخ میشوند، بهتر است آن را خیسانده، آب آن را دور بریزند و بعد آن را به غذایشان اضافه کنند.
این بود بخشی از خواص لپه
انتهای پیام
-

معرفی و انواع گونه های عدس (قسمت اول)
عدس، مَرجو یا مَرجُمَک نام علمی (Lens culinaris) یکی از مهمترین محصولات کشاورزی از قدیم تا به امروز بوده است و انواع مختلفی دارد
و اندازه دانه های آن به مرور زمان درشت تر شده است و گونه های متفاوت با رنگ های متفاوت از آن به وجود آمده است.
گیاه شناسی عدس
عدس گیاهی است از تیره پروانه واران و یک ساله می باشد. برگ های آن دارای ۱۴ تا ۱۰ برگچه دراز کرکدار است.
گل هایش سفید و از لکه های بنفش برخوردار است. میوه اش حاوی دو دانه و
نیامک بوده و ساقه و برگ های عدس به مصرف علوفه حیوانات می رسد. عدس در اراضی آهکی خوب می روید ولی در اراضی رسی چندان عمل نمی آید.
دانه های عدس به شکل عدس های محدب الطرفین می باشند که مغذی بوده و یکی از مواد خوب غذایی انسان شمرده می شوند.
عدس به حالت وحشی و خودرو در مناطق آسیای غربی، یونان، ایتالیا و در تمام مناطق مدیترانه ای کاشته می شود.
در ایران در بیشتر مناطق عمل می آید و تکثیر آن معمولاً در اوایل بهار صورت می گیرد.
انواع عدس
عدس دو نوع است، عدس سبز که ریز و درشت دارد و عدس قرمز که آن را لپه می کنند و به نام «دال» معروف است.
بهترین نوع عدس آن است که سفید، پهن و زودپز باشد و اگر در آب خیس نمایند، سیاه نشود.
همانطور که گفته شد عدس های درشت تر ابتدا در کشور های ایران و ترکیه و … به وجود آمده اند.
عدس کانادایی پر فروش ترین نوع عدس در ایران است.
برای خرید بذر عدس می توانید از این لینک استفاده نمایید.
عدس کانادایی ساسکن
عدس ساسکن از شناخته ترین عدس های کانادایی موجود در
بازار ایران است که فعالان این حوزه، شناخت بسیار خوبی از این محصول دارند.
عدس ساسکن در درجه بندی های مختلف با گرید های مختلف
عرضه شده و نمونه ریز و درشت آن مورد استفاده قرار می گیرد.
این عدس شناخته شده ترین عدس کانادایی است، بطوریکه
بسیاری خریداران عدس تنها به خرید عدس کانادایی ساسکن اشاره می کنند.
عدس سیمپسون برند دیگری از انواع عدس کانادایی است که از کیفیت مطلوبی برخوردار است.
عرضه این محصول در بازار ایران مورد پسند عموم فعالان این
حوزه قرار گرفته و استقبال خوبی از این محصول صورت گرفته است.
یکی از انواع عدس کانادایی موجود در بازار ایران که نمونه های ریز و درشت آن در بازار موجود است، عدس با برند ایلتا می باشد.
عدس رونق نیز از عدس های کانادایی موجود در بازار ایران است و می توان گفت که نام شناخته شده ای در بازار عدس ایران می باشد.
یکی دیگر از عدس های کانادایی موجود در بازار ایران که فروش آن با عدس رونق شباهت دارد، ۷ استار (سون استار) می باشد. این محصول نیز نام شناخته شده ای در بازار عدس ایران است.
انواع عدس بر اساس اندازه
عدس ها را بر اساس بزرگی و کوچکی آنها تقسیم بندی میکنند. در حالی که بیشترین نوع عدس در آمریکا سبز یا قهوه ای هستند عدس ها معمولاً به رنگ های نارنجی، قرمز، زرد و یا سیاه می باشند. عدس های گرد، بیضی یا قلبی شکل اندازه کوچک دارند،
در بعضی مواقع کوچکتر از نوک مداد پاک کن میباشند که بصورت عمده یا جدا از هم فروخته میشوند.
عدس های سبز یا قهوه ای بعد از پخت شکل ظاهری آن ها از بین نمیروند
در حالی که انواع دیگر نرم یا له میشوند و همچنین طعم آنها با یگدیگر کمیفرق میکند.
برای تقسیم بندی انواع عدس بهترین راه تقسیم بندی آنها بر اساس رنگ است. عدس را از نظر رنگ می توان به انواع سبز، قهوه ای ،قرمز، زرد و گونه های ویژه تقسیم کرد که هرکدام را می شود به صورت جداگانه مورد بررسی قرار داد
زیرا این عدس ها داری ویژگی های خاص و منحصر به خود هستند. عدس سبز را می توان در سه سایز متفاوت شامل درشت، متوسط، ریز دسته بندی کرد.