فلسفه و کلام

کتاب «درآمدی بر نظریه حدوث اسماء الهی» اثر علیرضا بهرامی، پژوهشی جامع و دقیق در حوزه خداشناسی شیعی و یکی از عناصر کلیدی اندیشه توحیدی در شیعه است. نویسنده در این اثر به بررسی مفهوم «حدوث اسماء الهی» پرداخته و جایگاه آن را در مباحث کلامی مرتبط با اسماء الهی تحلیل کرده است.

این کتاب بخشی از پروژه کلان خداشناسی در گروه مطالعات موضوعی پژوهشکده کلام اهل بیت(ع) محسوب می‌شود و با بهره‌گیری از مطالعات قرآنی و روایی، هم جنبه‌های حدوث و هم کارکردهای اسماء الهی را مورد بررسی قرار می‌دهد. یکی از ویژگی‌های شاخص این اثر، تشکیل شبکه‌های معنایی و ارائه الگوی حل مساله برای فهم ارتباط مفهومی میان عناصر مرتبط با اسماء الهی است.

کتاب همچنین به تحلیل و ارزیابی دیدگاه‌های مختلف مدارس کلامی درباره حدوث اسماء پرداخته و ارتباط این نظریه را با اصول و قواعد توحیدی شناخته شده مانند تباین، عینیت، غیریت و زیادت بررسی می‌کند. این تحلیل‌ها به خواننده امکان می‌دهد تا نقش و جایگاه حدوث اسماء را در نظام اندیشه توحیدی به‌طور عمیق درک کند و تفاوت دیدگاه‌ها را در پرتو اصول کلامی مشاهده نماید.

ساختار کتاب شامل چهار فصل است:

1. کلیات: معرفی مسئله و چارچوب مفهومی نظریه حدوث اسماء؛

2. حدوث اسماء الهی در قرآن و روایت: بررسی منابع نقلی و قرآنی و استخراج دلایل و شواهد حدوث؛

3. حدوث اسماء الهی از منظر اندیشمندان مسلمان: مرور و تحلیل دیدگاه‌های کلامی و فلسفی؛

4. دیدگاه اندیشمندان مسلمان در ترازوی تحلیل و نقد: ارزیابی انتقادی نظریه‌ها و تطبیق آن‌ها با اصول توحیدی.

این کتاب منبعی ارزشمند برای پژوهشگران و دانشجویان رشته‌های کلام و فلسفه اسلامی است و به فهم دقیق‌تر جایگاه و کارکرد اسماء الهی در اندیشه شیعی کمک شایانی می‌کند.