کتاب طب النبی که توسط محمد جعفر واصف نوشته شده است.که دارای چهل و هفت صفحه می باشد.اثر طب النبی برگرفته بیش از سیصد روایت و حدیث از پیامبر گرامی اسلام ص در ارتباط با پزشکی و سلامت می باشد.اساسی ترین اختلاف طب نو با طب کهن و عقلانى و استدلالى بودن طب کهن می باشد .که در صورتی که طب جدید به شیوه ی تجربیات و آزمایش متکى می باشد.  با دید و نظری به نوشته هاى پزشکى همانند قانون بوعلى سینا و ذخیره ى خوارزمشاهى و طب ناصرى و یا قوانین که خلاصه اى از طب کهن است برهانى بودن طب به طور شیوا و واضح معلوم مى گردد . هر چند که در قدیم طبیبان از تجربیات هم دیگر استفاده مى نمودند ولی به شیوه ی قانونی و مستدل مطالب پزشکى خویش را تنظیم مى نمودند. درکتاب فوق با طب النبی یا طب پیامبر اسلام آشنا خواهید شد.

بشر  از زمان خلقت به طب روی آورده است. چون اگر به بیماری مبتلا می شد در پی درمان آن بیماری می گشت تا عافیت و سلامتی خویش را به دست بیاورد.

لذا بشر در طی دوران زندگی خویش بوسیله تجربه به درمان بعضی از امراض می پرداخت .تا اینکه این علم گسترده تر شد و کتاب هایی در این مورد نوشته شد.

مریض شدن در قاموس دین انواع گوناگونی دارند که بعضی از آن ها مربوط به عوامل تغذیه ای و مادی است که بوسیله دواهای شیمیایی و یا داروهای سنتی و گیاهی به مداوای خویش می پردازند.

چند سخن از پیامبر(ص):

خداوند مرضی را نیافریده مگر اینکه برای آن دوایی آفریده است مگر مرگ.

کسی که بیماری را نازل کرده، دوا را هم نازل کرده است.

کسانی را که طبیعت گرم دارند، به طول عمر مژده بده.

اصل هر بیماری برودت است.

ودوست داشتنی ترین طعام نزد خدا طعامی است که دستهای بسیاری سوی آن دراز شود.