توضیحات

کتاب روان شناسی و فلسفه

مولف: سهراب هادیی

کتاب روانشناسی و فلسفه به لحاظ محتوایی سه مبحث مهم در رشته ی روانشناسی یعنی فلسفه روانشناسی، علم النفس (یا روانشناسی از دید اندیشمندان مسلمان) و آشنایی با فلسفه اسلامی را که به لحاظ ساختاری، مفهومی و تاریخی ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند، شامل میشود. لذا یک متن مرجع است که مناسب تدریس در دانشگاه است. همچنین کتاب روانشناسی و فلسفه حاوی مطالب مهمی است که دانستن آنها بر هر دانشجو و مدرسی در رشته روانشناسی امری ضروری محسوب میشود، چرا که اطلاعات مهمی را درباره  شخصیت های اندیشمند ایرانی مسلمان و آثار، خدمات علمی، دیدگاه های منحصر به فرد و نظریه های تاثیرگذار آنها را در اختیار ایشان قرار میدهد. البته این کتاب در درجه اول برای علاقمندان به مباحث فلسفی روانشناختی تدوین شده است. و برای استفاده سایر افراد مناسب است.

ـ

تعامل روانشناسی و فلسفه

کتاب روان شناسی و فلسفه

روزگاری نه چندان دو.که مطالعه سرشت انسان تنها در قلمرو فلسفه ممکن بود. روان‌شناسی نیز مانند بسیاری از رشته‌های علمی دیگر، از اعضای خانواده فلسفه به حساب می‌آمد. اما از قرن ۱۷ و پس از آن‌که زمینه برای رشد دانش تجربی گسترده شد و تخصص‌ها پدید آمدند. رشته‌های گوناگون علمی یکی پس از دیگری مشغول نزاع با فلسفه و تلاش برای جدایی از آن گشتند. و آخرین مبحثی که از فلسفه جدا شد. روان‌شناسی در نیمه قرن نوزدهم بود. در نگاه اولیه، روان‌شناسی علمی کاملاً تجربی می‌نماید که از فلسفه، که دانش عقلی و برهانی است، جدا می‌باشد.

اما یک تحلیل روش‌شناختی حکایت از این دارد که روان‌شناسی آن‌چنان به فلسفه نزدیک است که نمی‌توان روان‌شناس صاحب نامی را عنوان کرد که.صرف‌نظر از نگرش مثبت و یا منفی او به فلسفه، معتقد به نوعی فلسفه و نظریه فلسفی نباشد، و همچنین مکتبی روان‌شناختی پیدا نمی‌شود که چند اصل از اصول فلسفی را پیش‌فرض خود قرار نداده باشد. ازاین‌رو، آیا روان شناسان به‌کلی از فلسفه بی‌نیازند یا این‌که با وجود جدا شدن این دو از یکدیگر، پیوند میان آن دو هنوز برقرار است؟ آنچه در این نوشتار مدنظر است. گذر اجمالی به عوامل مؤثر بر تشکیل روان‌شناسی علمی و رابطه آن با فلسفه می‌باشد.