ماش چیست؟
ماش گیاه بومی هندوستان است امادر نقاط دیگر جهان مانند ایران نیز کشت میشود.
در ایران این گیاه پس از برداشت جو یا گندم کاشت شده و در فصل پاییز زمانی که
دانههای آن سفت و غلافهای آن زرد یا سیاه شد، در چند نوبت محصول آن برداشت میشود.
نام انگلیسی ماش از لغتی هندی به معنی «دانه سبز» مشتق شده و در چین به سویای سبز معروف است.
سابقه کشت و استفاده از ماش به چهار هزار سال پیش در جنوب هند باز میگردد.
در تایلند آثاری از استفاده و کشت ماش در ۲۲۰۰ سال پیش کشف شده است.
مصرف این گیاه آمریکا سالانه بیش از ده میلیون تن است،
از این رو بیش از ۷۵% ماش مصرفی این کشور از خارج وارد میشود.
ماش گیاهی علفی، دارای ساقه زاویهدار به ارتفاع ۴۰ تا ۷۰ سانتیمتر و برگهای منتهی به پیچک مرکب از ۴ تا ۷ زوج برگچه است.
ماش با نام علمی Vigna radiata گیاهی یک ساله و به شکل بوته یا بالا رونده است.
ریشههای گیاه مستقیم و مقداری منشعب است.
ساقهها راست، ظریف، منشعب کرک دار،
به رنگ سبز روشن و به ارتفاع ۴۵ تا ۹۰ سانتیمتر است.
گل آذین به شکل خوشه و گلها به رنگ لیمویی زرد بر روی دم گل بلندی قرار گرفتهاست.
غلافها باریک، استوانهای و کمی کرک دار است که قبل از رسیدن سبز روشن یا
سبز تیره و زمان رسیدن سبز مایل به قهوهای یا سیاه رنگ میشود.
در هر بوته ۲ تا ۸ غلاف و در هر غلاف ۱۰ تا ۲۰ بذر به رنگ سبز، طلایی، قهوهای و سیاه مشاهده میشوند.
گاهی به علت داشتن پیچک از گیاهان مجاور خود بالا میرود و گلهایی زیبا به رنگ بنفش یا ارغوانی دارد.
این گیاه از تیرهٔ باقلائیان (Fabaceae)، راستهٔ باقلاسانان (Fabales) است.
میوه ماش باریک و دراز و قهوهای رنگ است و دانههای کوچک کروی به رنگ خاکستری، قهوهای یا سبز در آن جای دارد.
منبع:yjc