توضیحات

دانلود رایگان کتاب در جستجوی زمان از دست رفته

انتشارات دانشیاران مرکز تخصصی چاپ و نشر کتاب 09201383718

دانلود رایگان کتاب در جستجوی زمان از دست رفته

رمان در جستجوی زمان از دست رفته اثر مارسل پروست در هشت جلد نوشته شده که هر کدام نامی مستقل دارند. پروستاین رمان را در دوران بیماری و تنهایی‌اش، بین سال‌های ۱۹۰۸- ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۲ میلادی نوشته و میان سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ میلادی منتشر کرده‌است.  

شگفت‌انگیزی داستان های کتاب. در جستجوی زمان ازدست رفته. در آن است. که از هرکجا این داستان را شروع کنید. ان را درخواهید یافت. چرا که این اثر یک داستان معمول کلاسیک با شروع و پایان مشخص نیست بلکه مجموعه‌ای از شخصیت‌ها و حوادث و داستان‌ها است که نویسنده از ورای آن، یک تحلیلِ عمیقِ ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعیِ از جامعه‎ ی اواخر قرن نوزدهم فرانسه به دست می‌دهد.

چکیده رمان

 او بعد از انتشار کتاب، دوباره آن را می‌خواند و در نامه‌ای نظرش را به مارسل پروست این گونه اعلام می‌کند: «چندین و چند روز است که نتوانسته‌ام کتابت را زمین بگذارم…». بعد از این ماجرا، ژید پیشنهاد انتشار کتاب را به پروست داد

که وی آن را نپذیرفت. «ناباکوف» بخش اول این کتاب را از بهترین آثار قرن بیستم می‌دانست و «سامرست موام» اثر پروست را بهترین اثر نوشته‌شده تا زمان ‌خود قلمداد می‌کرد. این اثر در تاریخ ادبیات به قدری مهم است. که به قول مترجم کتاب:«می‌توان دوستداران ادبیات را به دو دسته تقسیم کرد: کسانی که در جست‌وجوی زمان از دست رفته را خوانده‌اند. و کسانی که قرار است این کتاب را بخوانند.

جملاتی از کتاب

• در تئوری می‌دانیم که زمین می‌چرخد. اما در عمل این را نمی‌بینیم و آسوده زندگیمان را می‌کنیم، چون زمینی که رویش گام می‌زنیم، نمی‌جنبد.
• کوته فکران، می‌پندارند که ابعاد بزرگ پدیده‌های اجتماعی، فرصت بسیار خوبی برای رخنه و کاوش در روان آدمی به دست می‌دهد. اما باید بدانند که برعکس: تنها با فرو رفتن در ژرفناهای یک فرد می‌توان به درک آن پدیده‌ها رسید.
• تجربه باید به من می‌آموخت – البته اگر هیچگاه چیزی به کسی آموخته باشد – که عاشقی یک نفرین است. مانند نفرین‌هایی که در قصه‌ها می‌خوانیم و علیه‌اش کاری نمی‌شود کرد و فقط باید صبر کنی تا افسونش پایان بگیرد.
• در جدایی، سخنان مهرآمیز را کسی می‌گوید که عاشق نیست.
• یا باید رنج نکشیدن را انتخاب کرد یا دوست داشتن را.
• هر کسی، افکاری را روشن می‌نامد که میزان پریشانی‌شان،‌به اندازه‌ی پریشانی افکار خود اوست.
• نویسنده، فقط به دلیل عادتی که ریشه در زبان غیرصمیمی دیباچه‌ها و تقدیم‌نامه‌ها دارد می‌گوید: «خواننده‌ی من».در حالی که در واقع، هر خواننده‌ای، زمانی که کتابی را می‌خواند، خواننده‌ی خودش است. کتاب نویسنده چیزی جز نوعی وسیله‌ی بصری نیست که او در اختیار خواننده می‌گذارد تا با آن بتواند آنچه را که شاید بدون آن کتاب نمی‌توانست در خودش ببیند، درک کند. محک حقیقت کتاب این است که خواننده آنچه را که کتاب می‌گوید در خودش باز بشناسد.